5+1επιτυχίες του 2019
Αφήνοντας πίσω το 2019, ξεχωρίζουμε τις στιγμές που μας έδωσαν ικανοποίηση κι ελπίδα και ξεκινάμε τη νέα χρονιά στοχεύοντας σε ακόμη περισσότερες επιτυχίες, που κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο.
Γράφει η Άννα Μπότσογλου
Το 2019 ήταν μια χρονιά γεμάτη γεγονότα που μας φόβισαν, μας θύμωσαν, μας στεναχώρησαν. Ήταν, όμως, και μια χρονιά με σημαντικές νίκες που μας γέμισαν ελπίδα, μια χρονιά με χαρούμενες στιγμές.
Προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ «Ένας κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη
Το 2018 ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έκανε ένα οδοιπορικό σε δράσεις και προγράμματα που υποστηρίζονται από την ActionAid στην Γκάνα, το Νεπάλ και την Ελλάδα και γύρισε την πολύ συγκινητική ταινία «Ένας κόσμος», που προβλήθηκε στην τηλεόραση του Alpha.
Το πρόγραμμα Αναδοχής ήταν κινητήρια δύναμη αλλαγής
Φωτογραφία: Natalia Jidovanu/ ActionAid
Το πρόγραμμα Αναδοχής, που υποστηρίζουν περισσότεροι από 24.000 Ανάδοχοι της ActionAid από την Ελλάδα και την Κύπρο, στήριξε και το 2019 χιλιάδες παιδιά, γυναίκες και άνδρες σε 18 χώρες του εξωτερικού και στην Ελλάδα. Αποτέλεσε και φέτος την κινητήρια δύναμη αλλαγής, ώστε ο κόσμος μας να γίνει δικαιότερος.
Τον Μάιο, είχαμε τη μεγάλη χαρά να γνωρίσουμε και να συζητήσουμε με 200 Αναδόχους από την Κύπρο σε εκδήλωσή μας στη Λευκωσία, ακούγοντας τις συγκινητικές εμπειρίες τους από ταξίδια αλληλεγγύης.
Τον Οκτώβριο, Ανάδοχοι από την Ελλάδα και την Κύπρο ταξίδεψαν ως τη Ζιμπάμπουε και την κοινότητα Νιάνγκα, που υποστηρίζεται από την ActionAid Ελλάδας και είδαν από κοντά όλα όσα πετυχαίνουμε μαζί, ενώ 10 Ανάδοχοι ανάμεσά τους είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν το παιδί με το οποίο επικοινωνούν μέσω του προγράμματος.
Το Επίκεντρο συνέχισε την ανοδική πορεία του
Φωτογραφία: Thalia Gianakopoulou/ ActionAid
Το Επίκεντρο μέσα στο 2019 έκλεισε δύο χρόνια λειτουργίας, συνεχίζοντας την επιτυχημένη πορεία του. Από τις αρχές του έτους, 2.095 παιδιά και ενήλικες στηρίχθηκαν χάρη στις υπηρεσίες και τα προγράμματα αυτού του κοινοτικού κέντρου της ActionAid.
Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε μόνο μία επιτυχία, θα λέγαμε ότι για εμάς είναι πολύ σπουδαίο όταν άνθρωποι που έρχονται στο Επίκεντρο για βοήθεια, στη συνέχεια ανταποδίδουν όσα έλαβαν, παρέχοντας οι ίδιοι στήριξη και γνώσεις σε άλλους. Αυτό συνέβη με τα σεμινάρια ραπτικής ή με την ομάδα ενδυνάμωσης ανέργων που τα «έτρεξαν» άνθρωποι που βρήκαν βοήθεια στο Επίκεντρο.
Πολλά νέα προγράμματα ξεκίνησαν το 2019, ενώ προστέθηκε και ο αθλητισμός ως εργαλείο στήριξης των εφήβων. Συγκεκριμένα, τους εισάγουμε σε ένα διαφορετικό είδος ποδοσφαίρου, που παίζεται βάζοντας την αλληλεγγύη και την ισότητα στο κέντρο.
Ανταποκριθήκαμε σε επείγουσες καταστάσεις
Σε διεθνές επίπεδο, κινητοποιηθήκαμε για να αντιμετωπίσουμε 19 διαφορετικές επείγουσες καταστάσεις μέσα στο έτος σε όλες τις περιοχές δράσης μας. Έλληνες και Κύπριοι υποστήριξαν εκκλήσεις μας για την αντιμετώπιση του κυκλώνα Ιντάι, του σεισμού της Ινδονησίας, του κυκλώνα Φάνι και των πλημμυρών στο Μπανγκλαντές.
Η εκπαίδευση συνέχισε να φέρνει την αλλαγή
Είτε πρόκειται για την Ελλάδα είτε για τον υπόλοιπο κόσμο, η εκπαίδευση αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία μας για να φέρουμε την αλλαγή. Η γνώση μεταμορφώνει τους ανθρώπους και οι πληροφορίες γίνονται όπλο στον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή.
Μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα, επιμορφώσεις, εργαστήρια και σεμινάρια, στηρίξαμε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από την ηλικία τους και τη φάση της ζωής τους.
Στην Ελλάδα, συνεχίζοντας την πολυετή συνεργασία μας με τα σχολεία της χώρας, εστιάσαμε και φέτος στην κλιματική αλλαγή, κινητοποιώντας μαθητές για τη δημιουργία μιας βιώσιμης πόλης.
Στις εκστρατείες μας για ένα πιο δίκαιο κόσμο ήσασταν εκεί μαζί μας
Μέσα στο 2019 κινητοποιηθήκαμε για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με τη συμμετοχή μας σε πορείες στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας εβδομάδας για το κλίμα.
Συνεχίσαμε, επίσης, τη δράση μας για τα δικαιώματα των γυναικών, αυτή τη φορά εστιάζοντας και στην Ελλάδα. Τον Μάρτιο, πήρατε κι εσείς μέρος στην ενημερωτική εκστρατεία μας για τη μηδενική ανοχή στη βία κατά των γυναικών, φορώντας έναν διαφορετικό «Μάρτη» στο χέρι και τον Ιούνιο υπογράψατε μαζί με χιλιάδες πολίτες σε όλο τον κόσμο έκκληση για την παρενόχληση και τη βία στην εργασία. Οι κινητοποιήσεις και οι πιέσεις οργανώσεων και πολιτών σε όλο τον κόσμο οδήγησαν σε μια ιστορική νίκη: την υπογραφή της πρώτης διεθνούς σύμβασης κατά της βίας και παρενόχλησης στην εργασία στη συνάντηση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας του ΟΗΕ.
Όλα αυτά δεν θα μπορούσαμε φυσικά να τα πετύχουμε χωρίς τη δική σας υποστήριξη. Ευχαριστούμε!
Ταξίδι αλληλεγγύης στη Ζιμπάμπουε: Η κανονικότητα είναι εκεί, πίσω.
Με τι συναισθήματα επιστρέφει κανείς από ένα ταξίδι αλληλεγγύης; Οι 44 συμμετέχοντες στο πρόσφατο ταξίδι της ActionAid στη Ζιμπάμπουε ανυπομονούν ήδη για το επόμενο!
Φωτογραφία: Νίκος Ζήκος
Γράφει η Πόλυ Τσιγκούνη
«Είναι το πιο ξεχωριστό ταξίδι που έχω κάνει στη ζωή μου. Είναι κάτι που ξεπερνά τις προσδοκίες μου, ξεπερνά ακόμα και το πώς μέχρι σήμερα σκεφτόμουν ως άνθρωπος», Χρήστος.
«Νομίζουμε στην αρχή ότι ερχόμαστε για να βοηθήσουμε, αλλά αυτό δεν ισχύει. Εμείς αυτό που παίρνουμε είναι πολύ-πολύ-πολύ μεγαλύτερο», Λήδα.
«Είναι φοβερό να δίνεις αυτό που μπορείς να δώσεις και αυτό που παίρνεις να είναι δεκαπλάσιο», Ειρήνη.
«Ό,τι και να πούμε εμείς, νομίζω ότι κάποιος δεν θα το καταλάβει, αν δεν έρθει εδώ πέρα να το ζήσει», Γρηγόρης.
Με τέτοια συναισθήματα επιστρέψαμε όλοι από το ταξίδι αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε στη Ζιμπάμπουε τον Οκτώβριο. Γεμάτοι από τα παράδοξα που σου επιφυλάσσουν τα ταξίδια αλληλεγγύης: που πας για να προσφέρεις κι επιστρέφεις έχοντας κυρίως πάρει∙ που νομίζεις ότι θα νιώσεις οίκτο και τελικά διδάσκεσαι εσύ τη χαρά της ζωής∙ που φεύγεις πνιγμένος από τα προβλήματα της καθημερινότητάς σου και στην πορεία είσαι ευγνώμων που είναι τόσο μικρά και ασήμαντα∙ που θεωρείς ότι για να δεθούν οι άνθρωποι πρέπει να μιλούν μία κοινή γλώσσα, να γνωρίζονται καιρό, να έχουν κοινά βιώματα και γυρίζεις νιώθοντας ότι έχεις αποκτήσει μία ακόμη οικογένεια…
Στις 19 Οκτωβρίου, 44 Aνάδοχοι, προσωπικό και συνεργάτες της ActionAid από Ελλάδα και Κύπρο ξεκινήσαμε ένα ταξίδι για να αλλάξουμε λίγο τις ζωές των κατοίκων στην κοινότητα Νιάνγκα, που στηρίζεται από Αναδόχους του ελληνικού γραφείου, κι επιστρέψαμε έχοντας νιώσει να αλλάζουν οι δικές μας ζωές. Στόχος του ταξιδιού ήταν να χτίσουμε καινούργιες τουαλέτες στο νηπιαγωγείο του χωριού Nyamahumba και να ενισχύσουμε ένα φράγμα στην ίδια περιοχή, προκειμένου να λύσουν οι κάτοικοι το σοβαρό πρόβλημα έλλειψης νερού, που πλήττει τον τόπο τα τελευταία χρόνια. Μέσα στις επόμενες πέντε ημέρες πήραμε μια μικρή γεύση από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους, σκάψαμε (ή τουλάχιστον προσπαθήσαμε) κάτω από τον καυτό ήλιο, κουβαλήσαμε πέτρες, τούβλα, νερό, μαγειρέψαμε με τις γυναίκες του χωριού, κάναμε διαλείμματα για χορό και παιχνίδι με τα παιδιά του σχολείου, ενισχύσαμε… τις «τεχνικές μας γνώσεις» στην κατασκευή φράγματος. «Είναι η πιο ευχάριστη κούραση που έχω υποστεί στη ζωή μου, όσο περίεργο και αν ακούγεται! Είναι υπέροχο, μακάρι να μπορούσε να το κάνει ο καθένας αυτό!», Μαίρη.
Τα απογεύματα, μετά τις δουλειές, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε έργα της ActionAid στην περιοχή, έργα που χρηματοδοτούνται με τη στήριξη Ελλήνων και Κυπρίων Αναδόχων. Έτσι, μιλήσαμε με τις γυναίκες ενός αγροτικού συνεταιρισμού, που μπορούν και καλλιεργούν χάρη στο αρδευτικό έργο που έφτιαξε η ActionAid, μάθαμε για επιχειρηματικά πρότζεκτ ομάδων νέων, όπως η εκτροφή πουλερικών, που χρηματοδοτούν τα δίδακτρα ευάλωτων μαθητών, παρακολουθήσαμε παράσταση από γυναικεία ομάδα που ευαισθητοποιεί μέσω του δράματος το κοινό κατά της βίας, ενώ γνωρίσαμε πραγματικές αγωνίστριες για τα δικαιώματα των γυναικών, γυναίκες που υπήρξαν θύματα ενδοοικογενειακής βίας στο παρελθόν και τώρα στηρίζουν άλλες γυναίκες να ξεφύγουν από τον κύκλο της βίας. Οι περισσότεροι Ανάδοχοι δεν ήταν εξοικειωμένοι με τον τρόπο που δουλεύει η ActionAid, που ξεκινά από τις ανάγκες των κατοίκων και στοχεύει στη σταδιακή ανάπτυξη και αυτονομία τους κι έτσι η γνωριμία με τους ανθρώπους και το έργο ήταν μια καλή ευκαιρία. «Αυτό που εμένα μου αρέσει πολύ είναι ότι δεν είναι κάτι βραχυπρόθεσμο. Δηλαδή, βάζετε τις βάσεις, τη γνώση, ενδυναμώνετε τους ανθρώπους εδώ, για να λειτουργήσει μια αλλαγή μακροπρόθεσμα», Χριστίνα Μ.
Φωτογραφίες: ActionAid
Από την πρώτη στιγμή που γίνεται κάποιος Ανάδοχος, τριγυρίζει συνήθως στο μυαλό του η σκέψη της συνάντησης με το παιδί που συνδέεται. Τη μοναδική αυτή στιγμή είχαν την ευκαιρία να ζήσουν 10 από τους συνταξιδιώτες μας, αλλά και όλη η ομάδα, αφού είναι μια δυνατή στιγμή για όλους τους παρευρισκόμενους. «Ήταν πάρα πολύ περίεργο, γιατί όταν τον είδα, με πιάσανε κάτι κλάματα - δεν μπορώ να το περιγράψω αυτό που έζησα. Έκλαιγα από χαρά, μείναμε μαζί δυο ώρες και αυτές τις δυο ώρες κρατιόμασταν συνέχεια από το χέρι», Χριστίνα Ξ.
Φωτογραφίες: ActionAid
Έτσι γεμάτες κύλησαν οι μέρες μέχρι την αναχώρησή μας, την οποία κανείς δεν έβλεπε πια ως φυσική εξέλιξη του ταξιδιού. Γιατί η Αφρική έχει τον μοναδικό τρόπο να σε κάνει δικό της από την πρώτη στιγμή. Γιατί όταν δουλεύεις με την καρδιά σου σε ένα έργο, αφήνεις πάντα ένα κομμάτι του εαυτού σου πίσω. Γιατί μέσα σε μια εβδομάδα μοιραστήκαμε στιγμές που με τις πιο κοντινές μας σχέσεις έχουν χρειαστεί χρόνια. Γιατί ο νέος μας εαυτός δυσκολευόταν πλέον να προσαρμοστεί σε αυτό που είχαμε μάθει μέχρι τώρα να αποκαλούμε κανονικότητα. «Μέχρι πριν ένα μήνα ένιωθα ότι είμαι ευτυχισμένος με τη ζωή που έκανα, στο ταξίδι όμως κατάλαβα τι σημαίνει πραγματική ευτυχία. Η κανονικότητα είναι σίγουρα εκεί», Ζήσης. «Είναι δύσκολη η επιστροφή στη δική μας πραγματικότητα. Απλά υπενθυμίζω να κρατήσουμε αγάπη, αισιοδοξία, αλήθεια, χαμόγελο, ευγνωμοσύνη και να διώξουμε άγχος, γκρίνια, άνευ ουσίας προβληματισμούς και λάθος προτεραιότητες», Χριστίνα Μ. Και φυσικά, δώσαμε όλοι «κανονικά» ραντεβού σε επόμενο ταξίδι!
Φωτογραφία: Νίκος Ζήκος
Τι σημαίνει για εμάς το να είσαι ανοιχτός
Όταν είσαι περήφανος για τη δουλειά που κάνεις, θέλεις να την μοιράζεσαι με όλους! Κάπως έτσι αποφασίσαμε και ανοίξαμε τα γραφεία μας, θέλοντας να επικοινωνήσουμε ανοιχτά με όλους και η ανταπόκριση μας δικαίωσε.
Γράφει η Άννα Μπότσογλου
Η Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου δεν ήταν μια συνηθισμένη μέρα στο γραφείο. Από καιρό σκεφτόμασταν ότι θέλαμε να σας καλέσουμε όλους στο χώρο μας για να μας γνωρίσετε και να σας γνωρίσουμε και να σας λύσουμε όλες τις απορίες. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οργανώσαμε κάτι στο γραφείο μας για τους υποστηρικτές μας, ποτέ, όμως, δεν είχαμε οργανώσει κάτι τόσο μεγάλο. Έτσι, εκείνη την Πέμπτη ανοίξαμε από το πρωί και για όλη την ημέρα τις πόρτες μας στον Χολαργό και στο Επίκεντρο στον Κολωνό για να δεχτούμε όλους εσάς, τους υποστηρικτές μας και τους φίλους μας. Περισσότεροι από 100 ανταποκριθήκατε και μας γεμίσατε χαρά.
Οι χώροι μας ήταν γεμάτοι από ανθρώπους όλων των ηλικιών που μας ρωτούσαν όλα όσα ήθελαν να μάθουν για την οργάνωση και τη δράση μας στον κόσμο και στην Ελλάδα. Πολλοί ενδιαφέρθηκαν για τη δυνατότητα να προσφέρουν εθελοντική εργασία είτε εδώ είτε κάπου αλλού στον κόσμο, μέσω του προγράμματος EU AID Volunteers. Ειδικά το πρόγραμμα αυτό ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές, καθώς πολλοί νέοι και νέες ήρθαν να παρακολουθήσουν την παρουσίασή του και να λύσουν απορίες για το πώς θα μπορούσαν να ζήσουν κι εκείνοι αυτή την εμπειρία. Εξίσου δημοφιλή ήταν και τα ταξίδια αλληλεγγύης, για τα οποία πολλοί Ανάδοχοι είχαν ερωτήσεις, αλλά και για τον τρόπο που θα μπορούσαν να γνωρίσουν το παιδί της Αναδοχής από κοντά και να δουν τα έργα και τις δράσεις που πραγματοποιεί η ActionAid στις χώρες και τις κοινότητες που στηρίζουν.
Δεν ήταν λίγοι και όσοι είχαν ερωτήσεις και ενδιαφέρθηκαν να μάθουν περισσότερες πληροφορίες για τα προγράμματά μας στον Κολωνό και για τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα στα σχολεία και πώς, μέσω των εκστρατειών μας, προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο δικαιότερο. Διάβασαν, επίσης, fanzines που δημιούργησαν μαθητές από την Ελλάδα και την Κύπρο και έμαθαν πώς δημιουργούμε προγράμματα στην Ελλάδα και τον κόσμο, ώστε να είναι αποτελεσματικά και να διέπονται από τις αρχές της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Οι αρχές αυτές, εξάλλου, ήταν το ορμητήριό μας για να ανοίξουμε τις πόρτες μας σε όλους εσάς, αλλά και να κλείσουμε την ημέρα δίνοντας την ευκαιρία να θέσετε τα ερωτήματά σας στον πρόεδρο της ActionAid Ελλάδας, Ηλία Γαληνό, και σε άλλα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου μας.
Τα χαμόγελα και η θετική σας διάθεση μας γέμισαν αισιοδοξία και χαρά και ανυπομονούμε να σας συναντήσουμε ξανά σύντομα σε μια επόμενη εκδήλωσή μας.
12 κείμενα που πρέπει να διαβάσεις πριν διαμορφώσεις την άποψή σου για τους μετανάστες
Ο διαγωνισμός για νέους δημοσιογράφους, “Write for inclusion”, ολοκληρώθηκε με επιτυχία, αφήνοντάς μας 12 κείμενα που αποτελούν τροφή για σκέψη, μας εμπνέουν και μας ενθαρρύνουν.
Γράφει η Τατιάνα Αποστολοπούλου
Στην εποχή της ακραίας πόλωσης και της ξενοφοβίας, λίγος λόγος γίνεται για την ένταξη και τη θετική συμβολή των μεταναστών και προσφύγων. Στην Ελλάδα του σήμερα, σπανίζουν τα παραδείγματα ενσωμάτωσης, συμπερίληψης και ενσωμάτωσης στην κοινωνία.
Στοχεύοντας στην ευαισθητοποίηση του ευρέως κοινού, η ActionAid δημιούργησε έναν τον διαγωνισμό για νέους δημοσιογράφους και δημιουργούς περιεχομένου, με τίτλο «Write for Inclusion». Ο διαγωνισμός ο οποίος είχε ως θέμα την ένταξη προσφύγων και μεταναστών στην κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική και πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά στα άρθρα που διακρίθηκαν και να διαβάσει τις ιστορίες που ανέδειξαν οι διαγωνιζόμενοι για αυτούς τους «ξένους» ανθρώπους, που μόνο ξένοι δεν μοιάζουν. Πρόκειται για κείμενα που γεννούν συναισθήματα, όπως ελπίδα, συγκίνηση, χαρά, λύπη, ίσως και θυμό για την αντιμετώπιση που έχουν κατά καιρούς εισπράξει αυτοί οι άνθρωποι από υποτιθέμενους συνανθρώπους τους, τα ΜΜΕ και το κράτος.
Σε μιία κοινωνία όπου οι περισσότεροι ντόπιοι βλέπουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σαν ένα «βάρος» το οποίο βιάζονται να ξεφορτωθούν και οι ειδήσεις τούυς παρουσιάζουν αρνητικά, σαν μία μάστιγα και όχι ως ένα διαχρονικό φαινόμενο, αυτά τα άρθρα λειτουργούν με γνώμονα την αποδοχή του διαφορετικού, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία.
Το πρώτο βραβείο κέρδισε το κείμενο Θηλυκότητες σε άλλη χώρα: Το διπλό πρόσωπο της διάκρισης της Αναστασίας Βαϊτσοπούλου και ως έπαθλο η νικήτρια θα συμμετάσχει σε ένα ταξίδι αλληλεγγύης της ActionAid, όπου θα έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει περιεχόμενο σχετικά με την καταπολέμηση της φτώχειας και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τη συμμετοχή στο σεμινάριο ηθικής δημοσιογραφίας, το οποίο υλοποιείται σε συνεργασία με την Αυστριακή Πλατφόρμα για τη Δημοσιογραφία και την Πολιτική Ανάπτυξης (Austrian Platform for Journalism and Development Policy) και το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Βιέννης (FH), κέρδισαν 11 κείμενα. Πάτα εδώ για να τα διαβάσεις.
Η χώρα των χαμογελαστών ανθρώπων
Πώς μπορεί να είναι η ζωή για έναν εθελοντή στη μακρινή Καμπότζη; Η Elettra και η Τζένη μοιράζονται την ξεχωριστή εμπειρία τους από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα EU Aid Volunteers.
Γράφει η Νίκη Οικονομοπούλου
H Elettra από την Ιταλία και η Τζένη από την Ελλάδα έζησαν για έναν χρόνο στην Καμπότζη ως εθελόντριες μέσω του προγράμματος EU Aid Volunteers, το οποίο δίνει τη δυνατότητα σε έναν μεγάλο αριθμό Ευρωπαίων εθελοντών να υποστηρίξουν με τις δεξιότητές τους τις ευάλωτες τοπικές κοινότητες των αναπτυσσόμενων χωρών.
Η μη-κυβερνητική οργάνωση που τις φιλοξένησε, Phare Ponleu Selpak, βελτιώνει από το 1994 τη ζωή των παιδιών, των νέων και των οικογενειών τους, μέσω της τέχνης και διαφόρων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Η οργάνωση διαθέτει δύο σημαντικές σχολές: τη σχολή γραφιστικής και τη σχολή ερμηνείας (χορός, μουσική, θέατρο και τσίρκο).
«Πιστεύουν στη δύναμη της τέχνης ως εργαλείο για την ανθρώπινη ανάπτυξη και την κοινωνική αλλαγή, και για αυτό τον λόγο οι παραστάσεις του τσίρκου βασίζονται πάντα στην ιστορία και την παράδοση των Χμερ, ώστε αυτές να μην ξεχνιούνται» λέει η Elettra.
Ένα «καθημερινό» χαμόγελο
Η μέρα τους ξεκινάει με μια μακρά διαδρομή με το ποδήλατό τους μέχρι τη δουλειά και ένα μεγάλο χαμόγελο στα πρόσωπα των συναδέλφων τους όταν φτάνουν εκεί. Δεν έχει σημασία αν βρέχει, αν η ζέστη είναι αφόρητη, το χαμόγελο αυτό είναι ένας από τους βασικούς λόγους για να σηκωθούν και να πάνε στη δουλειά.
«Έμαθα τόσο πολλά από τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα, τα οποία άλλαξαν τον τρόπο σκέψης μου και υπόσχομαι να θυμάμαι για πάντα ότι υπάρχει κάτι πολύ δυνατό που συνδέει όλους μας, παρά τις κοινωνικές, φυλετικές και θρησκευτικές μας διαφορές: είμαστε όλοι άνθρωποι και έχουμε όλοι όνειρα,» αναφέρει η Τζένη.
Παρόλα αυτά, η σκέψη των κοριτσιών πηγαίνει στην ιστορία τους. «Ο λαός των Χμερ υπέφερε πολύ και πέρασε ανείπωτες στιγμές πριν από λίγες δεκαετίες, και ακόμα και τώρα μπορείς να νιώσεις τα απομεινάρια αυτής της περιόδου,» συμπληρώνει η Elettra.
Συναισθήματα
Στην οργάνωση Phare Ponleu Selpak η ανοικοδόμηση και η ανθεκτικότητα είναι οι λέξεις‐κλειδιά που καθοδηγούν το όνειρό τους, το οποίο γεννήθηκε πριν από 25 χρόνια. Όπως εξηγεί η Elettra:
«Αυτή είναι η Phare, ένας καθρέφτης του λαού των Χμερ, γεμάτη συναισθήματα χαράς και πόνου, πάθους, γέλιου και δακρύων, ελπίδας και ανθεκτικότητας. Θέλω να πω φωναχτά ότι είμαι περήφανη που εργάζομαι σε μία οργάνωση η οποία επικεντρώνεται στους ανθρώπους και τις παραδόσεις. Είναι αδύνατον να ξεχάσεις ή να αντικαταστήσεις χαμένες γενιές, αλλά μπορείς να ανοικοδομήσεις το μέλλον με ένα χαμόγελο.»
Η συμβολή του εθελοντή
Ένας εθελοντής EU Aid, εκτός από τη διεύρυνση της επαγγελματικής του εμπειρίας, έχει την ευκαιρία να συμμετέχει σε προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας, σχεδιασμένα βάσει των αναγκών της περιοχής στην οποία βρίσκεται. Στόχος είναι, με τις δεξιότητές του, να συνεισφέρει στη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων, να τους βοηθήσει να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους και να γνωρίσει την καθημερινότητά τους.
Γίνε εθελοντής
Η ActionAid Ελλάδας είναι η μόνη επίσημα πιστοποιημένη οργάνωση αποστολής εθελοντών στο πλαίσιο του προγράμματος EU Aid Volunteers στην Ελλάδα. Αν μιλάς αγγλικά και νιώθεις πως θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου, ακολούθησε τον σύνδεσμο προκειμένου να μάθεις περισσότερα για το πρόγραμμα: /ethelontismos/eu-aid-volunteers/.
Φωτογραφίες: ActionAid
Όταν οι διαφορές μας μάς ενώνουν!
Είναι πολλοί εκείνοι που ρωτούν πώς μπορεί κανείς να προσφέρει ως εθελοντής. Για εμάς δεν υπάρχει μία απάντηση-οι τρόποι είναι πολλοί, η προϋπόθεση μία-το νοιάξιμο- και τα οφέλη πολλαπλάσια για όλους!
Γράφουν η Στέλλα Ελματζόγλου και η Ευρυδίκη Κρεούζη
Τι κοινό μπορεί να έχουν 15 έφηβοι στο πάρκο Τρίτση στα μέσα του Ιουλίου με 20 φοιτητές στον Κολωνό στα τέλη του Νοεμβρίου; Η απάντηση δίνεται μέσα από τις διαφορετικές διαστάσεις του εθελοντισμού και την αλληλεγγύη, την οποία στοχεύουμε συνεχώς να χτίζουμε, τόσο μέσα μας, όσο και έξω μας, συλλογικά, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Κάπως έτσι, το καλοκαίρι που μας πέρασε, 15 έφηβοι-εθελοντές βρέθηκαν μαζί με τα μικρότερα παιδιά του Επίκεντρου στο πάρκο Τρίτση, πλαισιώνοντας τη λειτουργία του φετινού summer camp. Οι εθελοντές ξεκινούσαν την ημέρα τους στις 09.00 το πρωί, βοηθώντας στην προετοιμασία του πρωινού και παρέμεναν μέχρι και τις 14.00 το μεσημέρι, υποστηρίζοντας με χαρά και κυρίως αστείρευτη ενέργεια όλες τις προγραμματισμένες δραστηριότητες.
Αυτό σήμαινε πως οι εθελοντές συνεργάστηκαν με τα μικρότερα παιδιά στη δημιουργία κατασκευών, έμαθαν μαζί τους πως οι μέλισσες δεν έχουν μόνο ένα χρώμα, έπαιξαν ομαδικά κυνήγι θησαυρού, ανακαλύπτοντας την ανθεκτικότητα των παχύφυτων και έλυσαν γρίφους, καταννοώντας και μεταδίδοντας τη σημασία της βιώσιμης ανάπτυξης και της φροντίδας του περιβάλλοντος. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι πως δημιουργήθηκαν φιλίες, συνεργασίες και στιγμές συγκίνησης, οι οποίες διαμόρφωσαν σχέσεις μεταξύ μικρότερων και μεγαλύτερων, που θα μείνουν αξέχαστες.
Τέσσερις μήνες μετά, σε πιο χριστουγεννιάτικο κλίμα, η μαγεία του εθελοντισμού πήρε μορφή στο Επίκεντρο, όπου 20 φοιτητές από το Αμερικάνικο κολλέγιο Deree μάς έδωσαν το δικό τους μήνυμα αλληλεγγύης, εκφράζοντάς την απλά και μόνο με τη δημιουργικότητά τους! Συγκεκριμένα, οι 20 φοιτητές του κολλεγίου δημιούργησαν 135 χριστουγεννιάτικα στολίδια και γούρια για την υποδοχή της νέας χρονιάς μέσα σε μόλις 2 ώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από τη συγκεκριμένη ενέργεια, ορισμένοι από τους φοιτητές ήρθαν σε επικοινωνία με την ActionAid, καθώς επιθυμούν από εδώ και στο εξής να ενταχθούν στην ομάδα εθελοντισμού και να βοηθήσουν με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν την οργάνωση!
Αυτά είναι δύο παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν όρια στον εθελοντισμό και τις εθελοντικές πράξεις. Μπορούν να γίνουν μεγάλες αλλαγές ακόμα και με πολύ μικρές πράξεις αγάπης, φροντίδας και αλληλεγγύης! Το κυριότερο, όμως, είναι ότι η μεγαλύτερη αλλαγή προκύπτει στον ίδιο μας τον εαυτό…
Φωτογραφίες: ActionAid
Μια μέρα στο μουσείο Μπενάκη
Μαθαίνουμε καλύτερα μια γλώσσα όταν ερχόμαστε σε επαφή με την ιστορία και τον πολιτισμό της, γι’ αυτό και στα μαθήματα ελληνικών στο Επίκεντρο αποφάσισαν να βγουν από την τάξη…
Γράφει η Μάρα Ψαράκη
Μπορείς άραγε να μάθεις μια ξένη γλώσσα, οποιαδήποτε ξένη γλώσσα, μέσα από ένα βιβλίο; Και βέβαια, μόνο που έτσι η γλώσσα δεν θα γίνει ποτέ κτήμα σου. Η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός, εξελίσσεται μέσα από καθημερινούς διαλόγους, αποτυπώνεται στον πολιτισμό και την ιστορία κάθε λαού κι έπειτα δημιουργεί η ίδια πολιτισμό και γράφει ιστορία. Αλλιώς, άντε εσύ να καταλάβεις γιατί στην Ελλάδα θαυμάζουμε την «απολλώνια ομορφιά», διχαζόμαστε διεκδικώντας «το μήλον της Έριδος» και λέμε στα παιδιά να καθίσουν ήσυχα «σαν Παναγίτσες».
Κάπως έτσι σκέφτηκε και η Αμαλία Παναγιωτοπούλου, που διδάσκει ελληνικά σε πρόσφυγες και μετανάστες στο Επίκεντρο, κι αποφάσισε να προτείνει στους μαθητές της να επισκεφτούν ένα μουσείο. Όπως λέει και εκείνη:
«Στα αρχάρια τμήματα έχω συνήθως νεοαφιχθέντες στη χώρα, που προσδοκούν να μάθουν απλώς να γράφουν και να διαβάζουν, για να μπορούν να βοηθάνε τα παιδιά τους στο σχολείο. Στα προχωρημένα τμήματα, οι μαθητές αναζητούν εμβάθυνση στη γλώσσα. Αισθανόμουν, όμως, ότι η ενότητα πολιτιστικά που υπάρχει στο πλαίσιο του μαθήματος και οι εικόνες από έναν υπολογιστή δεν είναι αρκετές, για να γνωρίσουν σε βάθος τον τρόπο σκέψης που υπάρχει πίσω από τη γλώσσα. Συχνά οι μαθητές μού ζητούσαν να τους εξηγήσω τα σχολικά βιβλία Ιστορίας, μιας και η πλειοψηφία των μαθητών μου είναι μαμάδες με παιδιά πρωτοσχολικής ηλικίας.»
Ψάχνοντας κάτι που να τους κεντρίζει το ενδιαφέρον, η Αμαλία κατέληξε στο μουσείο Μπενάκη. Όταν ανακοίνωσε την ιδέα της στην τάξη, διαπίστωσε με έκπληξη ότι κάποιοι από τους μαθητές της δεν είχαν επισκεφθεί ποτέ τους μουσείο - όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά ούτε και στη χώρα τους! Παρόλα αυτά, 43 από τους 44 συνολικά μαθητές έδειξαν ενδιαφέρον και κάπως έτσι κίνησαν όλοι μαζί για την «εκδρομή» τους. Οι αρχάριοι, μάλιστα, που βρίσκονται λίγα χρόνια στην Ελλάδα και δεν έχουν ακόμη τη γλωσσική άνεση να κυκλοφορήσουν μόνοι τους στην πόλη, βρήκαν την εμπειρία αυτή εξαιρετικά χρήσιμη.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, η Χ. από τη Συρία εξηγούσε στη συμμαθήτριά της τι σημαίνει μελανόμορφο αγγείο. Ο Α., Κωνσταντινουπολίτης που επέστρεψε στα θρανία, για να θυμηθεί τα ελληνικά του, χαιρόταν κάθε φορά που ήξερε την απάντηση στις ερωτήσεις της ξεναγού. Η Ντ. ήρθε με τα 2 παιδιά της, ηλικίας 1 και 3 χρονών. Η Μπ. από την Αλβανία είχε απορίες για την ξεναγό. Η Φ., η Ν. Και η Σ. από το Πακιστάν πέρασαν αρκετή ώρα στην αίθουσα με τις ελληνικές παραδοσιακές στολές και φωτογραφίζονταν μπροστά τους. Η Σ. από την Περσία εντυπωσιάστηκε από τον αριθμό 2.500 π.Χ. Η Χ. ήξερε τους 12 θεούς από το βιβλίο ιστορίας της κόρης της. Οι Αιγύπτιες αναγνώρισαν τα Φαγιούμ. Η Ζ. από τη Ρουμανία ενθουσιάστηκε με τις συλλογές κοσμημάτων και με τις ενδυμασίες, μιας και η ίδια δουλεύει σε ένα εργαστήρι φασόν. Η Α. από την Ουκρανία κρατούσε σημειώσεις για να μας πει στο τέλος ότι η Ελλάδα είναι πολιτισμός, είναι φως και δείχνει τον δρόμο για να μην κάνουμε πόλεμο.
Όταν πια τελείωσε η ξενάγηση, κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν, ενώ όλοι ρωτούσαν την Αμαλία για τις μέρες με ελεύθερη είσοδο. Είπαν πως ήθελαν να επισκεφθούν το μουσείο ξανά, με την ησυχία τους, να το χορτάσουν. Όσο για την Αμαλία μας, σχεδιάζει ήδη την επόμενη επίσκεψή τους σε κάποιο μουσείο, θέατρο ή πινακοθήκη. «Ευκαιρία να ψάξω, να διαβάσω, να μάθω εγώ πρώτη κάτι νέο για τον πολιτισμό μας,» λέει. Πράγματι, αυτό το γηράσκω αεί διδασκόμενος δεν χωράει σε κανένα βιβλίο εκμάθησης της γλώσσας!
Φωτογραφίες: Vaggelis Tatsis/ ActionAid
Οι νέοι και τα παιδιά μάς δείχνουν το δρόμο προς την κλιματική δικαιοσύνη
Ένα από τα πράγματα που μας δίδαξε η χρονιά που πέρασε ήταν σίγουρα το γεγονός ότι κανείς δεν είναι πολύ μικρός ή αδύναμος για να αλλάξει τον κόσμο. Η δουλειά μας με την εκπαιδευτική κοινότητα το αποδεικνύει περίτρανα και μας γεμίζει ελπίδα.
Γράφει η Χρυσούλα Σταματούκου
Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όλες τις χώρες σε όλες τις ηπείρους. Διαταράσσει τις εθνικές οικονομίες και επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων με μεγάλο κόστος σε ατομικό, κοινοτικό και κρατικό επίπεδο, ενώ οι συνέπειές της στο μέλλον αναμένεται να είναι ακόμα περισσότερες. Το κλίμα αλλάζει, η στάθμη των ωκεανών ανεβαίνει, οι καιρικές συνθήκες γίνονται ακραίες και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου βρίσκονται σήμερα στα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί από τη βιομηχανική επανάσταση. Χωρίς άμεση δράση, η μέση άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη ενδέχεται να ξεπεράσει τους 3 βαθμούς Κελσίου μέσα στον αιώνα που διανύουμε.
Αυτά είναι δεδομένα που μπορεί να μας τρομάζουν ή να μας απογοητεύουν και να μας δημιουργούν την αίσθηση ότι είμαστε πολύ μικροί για να αλλάξουμε την κατάσταση. Το ίδιο νιώθουν και οι νέοι και τα παιδιά που τους βαραίνει επιπλέον η προοπτική ενός μέλλοντος δυσοίωνου, για το οποίο την ευθύνη φέρουν προηγούμενες γενιές.
Ωστόσο, βλέπουμε με ελπίδα νέες, νέους και παιδιά να πρωτοστατούν σε ένα παγκόσμιο κίνημα, που ξεκίνησε από την 16χρονη Γκρέτα Τούνμπεργκ: η σχολική απεργία της κάθε Παρασκευή μετεξελίχθηκε στο κίνημα #FridaysForFuture κι εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τι μπορεί λοιπόν να είναι αυτό που πυροδοτεί αυτή τη νεανική δύναμη και δεν αφήνει το μέγεθος του προβλήματος να τους καταβάλλει;
Όπως δείχνουν τα δάκρυα και η θλίψη της Γκρέτα στην πρόσφατη ομιλία της στη Νέα Υόρκη, οι νέοι μπορεί να εκφράζουν θλίψη για την απώλεια ειδών ή για το γεγονός ότι δυνατότητες που θεωρούνταν δεδομένες έχουν ήδη κλαπεί από την παλαιότερη γενιά. Επιπλέον, βιώνουν το άγχος του άγνωστου κι αισθάνονται εγκλωβισμένοι μεταξύ της κυρίαρχης καταναλωτικής κουλτούρας και της προθυμίας να αλλάξουν τον πολιτισμό και τις συνήθειές τους.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν και τα λόγια του Cameron Brick, μεταδιδακτορικού ερευνητή στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, που λέει ότι ήρθε η ώρα να στραφούμε «από τον καταναλωτισμό στην κοινότητα».
Εξίσου σημαντικά είναι και τα λόγια του Αμερικάνου περιβαλλοντολόγου, συγγραφέα και δημοσιογράφου Bill Mckibben, που λέει ότι: «Δεν μπορούμε να είμαστε μόνο άτομα, πρέπει να ενωθούμε και να γίνουμε ένα κίνημα. Το καλύτερο αντίδοτο για την αδυναμία που αισθάνεται κάποιος είναι ο ακτιβισμός και η δράση. Δεν σας κάνει λιγότερο λυπημένους, αλλά προσθέτει ελπίδα, αλληλεγγύη και αγάπη.»
Και ίσως τέλος οι νέοι και τα παιδιά εντελώς διαισθητικά να γνωρίζουν αυτό που προτείνει η πολιτιστικός ανθρωπολόγος Margaret Mead: «Ποτέ μην αμφιβάλλετε ότι μικρές ομάδες σκεπτόμενων ενεργών πολιτών μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Στην πραγματικότητα, πάντα αυτές ήταν που το έκαναν.»
Εμείς, ως ActionAid Ελλάδας, στηρίζουμε την κινητοποίηση των νέων μέσω της συμμετοχής μας «Συμμαχία για το κλίμα», αλλά και μέσω των εκπαιδευτικών προγραμμάτων Walk the Global Walk και Πορεία με Στόχο που υλοποιούνται και τη φετινή σχολική χρονιά και είναι αφιερωμένα στον Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης 13: Δράση για το Κλίμα.
Εάν είστε εκπαιδευτικός και θέλετε και εσείς να εμπνεύσετε τους μαθητές και τις μαθήτριές σας και να γίνετε μέρος της παγκόσμιας κινητοποίησης, μπορείτε να βρείτε υποστηρικτικό υλικό εδώ: shorturl.at/lxOZ2
Οι φωτογραφίες είναι από δράσεις σχολείων στο πλαίσιο των προγραμμάτων της ActionAid.
Ευχαριστίες!
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά:
-την εταιρεία «More sept» για την ευγενική χορηγία πακέτων πρώτων βοηθειών στο Επίκεντρο.
-την εταιρεία Logistics Greek Power για τη δωρεάν μεταφορά υλικών στο Επίκεντρο.
-τον διεθνή ποδοσφαιριστή και πρωταθλητή του EURO2004, Δημήτρη Παπαδόπουλο, για την ευγενική προσφορά παιδικών βιβλίων στη βιβλιοθήκη του Επίκεντρου.
-τον φωτογράφο Κοσμά Κουμιανό, που ταξίδεψε εθελοντικά μαζί μας στη Σενεγάλη και κατέγραψε με τον φακό του στιγμές της καθημερινότητας, καθώς και τις ιστορίες τις οποίες μας αφηγήθηκαν οι άνθρωποι που ωφελούνται από τα προγράμματά μας.