“Προτείνετε μια μόνιμα προσωρινή λύση. Κάποια στιγμή, ωστόσο, δε θα υπάρχει πλέον περιθώριο για προσωρινές λύσεις”.
Με αυτόν τον τρόπο έκλεισα την τελευταία μου ομιλία στον τελικό και, μαζί της, έκλεισα και μια αξέχαστη πορεία στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Debate #ClimateOfChange στις Βρυξέλλες. Μια πορεία που ξεκίνησε, όταν τυχαία στο διαδίκτυο βρήκα μια περιγραφή του προγράμματος και συμπλήρωσα, ως αρχηγός της σχολικής ομάδας, την αίτηση για το σχολείο μου (1ο ΓΕΛ Ευόσμου Θεσσαλονίκης), δίχως να καταλαβαίνω την πραγματική κλίμακα των αγώνων. Εν τέλει, οι αγώνες αυτοί προέκυψαν, για να πάψουν οι μόνιμα προσωρινές λύσεις και να επέλθει το ουσιαστικό κλίμα της αλλαγής.
Οι προκριματικοί, σε επίπεδο Ελλάδος, ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο και σε αυτούς, εγώ και η «συνήθης» ομάδα μου (Δανιηλίδης Σάββας & Καφετζή Διαμάντω), παίξαμε όπως έχουμε συνηθίσει να παίζουμε στους ρητορικούς αγώνες, με πιο επίκαιρα, όμως, θέματα- θεμελιώνοντας παράλληλα και τις βασικές γνώσεις αναφορικά με την κλιματική αλλαγή, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αλληλεπίδραση αυτών των δύο.
Η πρόκριση στις Βρυξέλλες, ωστόσο, άλλαξε κάπως τα πράγματα, αφού μας ανακοινώθηκε πως οι ομάδες θα είναι μικτές με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες και πως κανένας δε θα ήταν στην ίδια ομάδα με κάποιον ομοεθνή του. Παράλληλα, η δομή και η μεθοδολογία των αγώνων άλλαζε, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Η αρχική αντίδραση πανικού εξασθένησε γρήγορα και τη θέση της πήρε ο ενθουσιασμός κι η ανυπομονησία. Με τη νέα ομάδα μου κύλησαν όλα ομαλά από την πρώτη στιγμή, ενώ πέρα από τους αγώνες αυτούς καθαυτούς, όλοι είχαμε ένα γνήσιο ενδιαφέρον να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον και να το διασκεδάσουμε.
Τα τέσσερα θέματα που κληθήκαμε ως ομάδα να υπερασπιστούμε στις Βρυξέλλες, ήταν τα εξής:
Θέμα 1ου γύρου- Οι χώρες που μολύνουν περισσότερο τον πλανήτη, πρέπει να ανοίξουν τα σύνορά τους στους περιβαλλοντικούς μετανάστες (ΚΑΤΑ).
Θέμα 2ου γύρου- Οι πολυεθνικές εταιρείες πρέπει να είναι υπεύθυνες για κάθε περιβαλλοντική καταστροφή που συμβαίνει σε κάθε σημείο της παραγωγικής τους αλυσίδας (ΥΠΕΡ).
Θέμα ημιτελικού- Οι χώρες υψηλού εισοδήματος πρέπει να πληρώνουν έναν φόρο αλληλεγγύης και κλιματικής προστασίας στις χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος (ΥΠΕΡ).
Θέμα τελικού- Πρέπει να θεσπιστεί διεθνής προστασία για τους ανθρώπους που μεταναστεύουν, λόγω της κλιματικής αλλαγής (ΚΑΤΑ).
Οι αγώνες ήταν δύσκολοι κι αρκετά εξουθενωτικοί, αφού η προετοιμασία των θεμάτων- ειδικά του ημιτελικού και του τελικού- χρειαζόταν να γίνει σε μικρό χρονικό διάστημα και συνοδευόταν από έντονο άγχος και αγωνία. Το αποτέλεσμα, παρ’ όλα, αυτά μας δικαίωσε. Πέρα από τη νίκη, θεωρώ πως κάθε συμμετέχων απέκτησε αμέτρητες, εις βάθος γνώσεις για την κλιματική κρίση και τις λεπτομέρειές της, για τους πραγματικούς υπαίτιους, για την πολυπλοκότητα του ζητήματος και για τη δράση που επιβάλλεται για την καταπολέμησή του. Ταυτόχρονα, κάθε συμμετέχων βρέθηκε σε μια συνθήκη, όπου είχε τη δυνατότητα να γνωρίσει αμέτρητες νέες προσωπικότητες, να χτίσει φιλίες, να γελάσει και να συζητήσει. Και όλοι αυτό κάναμε. Εξάλλου, ακριβώς αυτό χρειάζεται για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την αποκατάσταση της κλιματικής δικαιοσύνης. Χρειάζεται ένα δίκτυο νέων ανθρώπων από όλο τον κόσμο με διαφορετικά βιώματα, διαφορετικές οπτικές και ένα βήμα για να τους δοθεί και ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ. Χρειάζεται έρευνα, χρειάζεται κίνητρο και χρειάζεται πάθος. Γιατί, εμείς είμαστε η αλλαγή. #ClimateOfChange
Ευχαριστώ πολύ την ActionAid Hellas και την Ελληνική Ένωση για την Προώθηση της Ρητορικής στην Εκπαίδευση, για την ανεπανάληπτη ευκαιρία και για την εμπιστοσύνη που μου επέδειξαν.
*Το έργο #ClimateofChange συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του προγράμματος DEAR με την υποστήριξη του BIC Corporate Foundation.