Με ιδιαίτερη ανησυχία παρατηρούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα τη διαμόρφωση μιας έκρυθμης κατάστασης στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, όπου άνθρωποι εγκλωβίζονται εξαιτίας εκβιαστικών πολιτικών επιλογών. Από τη στιγμή που η Τουρκία άνοιξε τον δρόμο προς την Ευρώπη για τους εκτοπισμένους των περιοχών που έχουν πληγεί από βομβαρδισμούς και επιδρομές, υποχωρώντας στην πράξη από την εφαρμογή της Κοινής Δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας, γυναίκες, παιδιά και άνδρες έρχονται αντιμέτωποι με κύματα αστυνομικής βίας και ρατσισμού. Από την άλλη πλευρά, μετά από τις οδηγίες της Ελληνικής Κυβέρνησης, η αστυνομία και τα σώματα ασφαλείας προχωρούν σε ρίψεις δακρυγόνων και χημικών για να απωθήσουν την κίνηση προς τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίθετα από τα όσα θα όφειλε να πράξει, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστερεί να λάβει αποφασιστική θέση για τα όσα συμβαίνουν, υποκύπτοντας στους εκβιασμούς της Τουρκίας και αφήνοντας την Ελλάδα να διαχειριστεί μόνη της ένα πανευρωπαϊκό ζήτημα παίρνοντας αποφάσεις αμφιλεγόμενης νομιμότητας.
Την ίδια στιγμή, τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, που πριν από κάποια χρόνια ήταν σύμβολα αλληλεγγύης, έχουν εξαντληθεί από την αναποτελεσματική διαχείριση του προσφυγικού, η οποία επέτρεψε σε ακραίες φωνές μίσους να κυριαρχήσουν στον δημόσιο λόγο και στη δημόσια πρακτική. Τα επεισόδια που καταγράφονται τις τελευταίες μέρες -που είτε έχουν ως θύματα τους ντόπιους είτε τους πρόσφυγες που επιχειρούν να προσεγγίσουν τα νησιά είτε τους εργαζόμενους σε ανθρωπιστικές οργανώσεις- υπενθυμίζουν ότι το πρόσωπο της βίας είναι πάντα το ίδιο ανεξάρτητα από τον αποδέκτη της.
Από την πλευρά τους, πολλά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καλύπτουν τις ειδήσεις με τρόπο αντίθετο στη δημοσιογραφική δεοντολογία προβάλλοντας εικόνες από παλαιότερα συμβάντα και υιοθετώντας ρητορική μίσους που πυροδοτεί το ήδη εκρηκτικό κλίμα εναντίον όλων των εκφράσεων αλληλεγγύης. Εργαζόμενοι σε οργανώσεις δέχονται επιθέσεις, ενώ καταγράφονται υλικές καταστροφές σε εγκαταστάσεις που στεγάζονται οργανώσεις και κινήματα.
Το δικαίωμα κάθε κράτους να υπερασπίζεται τα σύνορά του είναι αδιαμφισβήτητο με τον ίδιο τρόπο που δεν αμφισβητείται η υποχρέωση των χωρών να δρουν με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους κάτω από κάθε περίσταση. Μέσα σε αυτό το κλίμα, ζητάμε από:
την Ελληνική Κυβέρνηση να δώσει σαφείς οδηγίες στην αστυνομία και στα σώματα ασφαλείας στον Έβρο για την αποκλιμάκωση της βίας, ώστε να μην κινδυνεύσει καμία ανθρώπινη ζωή και να μην εμποδίζει την εφαρμογή διεθνών συνθηκών για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνδράμει έμπρακτα στη διαχείριση του ζητήματος ενεργοποιώντας μηχανισμούς επανεγκατάστασης και μετεγκατάστασης και κατανέμοντας την ευθύνη υποδοχής σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ.