Με όχημα το ποδόσφαιρο, το Beyond Goals που υλοποιείται με την υποστήριξη του UEFA Foundation for children στο Επίκεντρο της ActionAid, δίνει την ευκαιρία σε αγόρια και κορίτσια της περιοχής του Κολωνού στον Δήμο Αθηναίων, να μάθουν να σέβονται τη διαφορετικότητα, να εκφράζουν τα προβλήματά τους και να αλληλοστηρίζονται για να πετύχουν τους στόχους τους. Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, διεθνής ποδοσφαιριστής και τροπαιούχος του EURO 2004 είναι ένας από τους δύο πρεσβευτές του Beyond Goals!
O Δημήτηρης Παπαδόπουλος το 2004 έζησε ένα θαύμα, το οποίο χρειάστηκε σκληρή δουλειά και ατελείωτες ώρες προπόνησης. Ένα θαύμα που έβγαλε στον δρόμο μία ολόκληρη χώρα να πανηγυρίσει ξέφρενα για ένα κύπελλο που δεν είχε κερδίσει ποτέ πριν. Η σχέση του Δημήτρη όμως με το ποδόσφαιρο είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν σε μία πλατεία του Ουζμπεκιστάν. Εκεί, ως παιδί προσφύγων ποντιακής καταγωγής, μεγαλώνοντας σε δύσκολες συνθήκες, ξεκίνησε να κυνηγάει τη μπάλα, κάτι που συνέχισε να κάνει και όταν μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα μέσα από τις ακαδημίες του Ακράτητου. Χρόνο με τον χρόνο ανέβαινε κατηγορία μέχρι να υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο στα 16 του.
«Το ποδόσφαιρο ήταν χαρά για μένα, ήταν τρόπος ζωής και δεν σκεφτόμουνα ότι στερούμαι κάτι ή ότι κάτι μου λείπει. Στα 19 μου πήγα στην Αγγλία, στην Bernley, απ’ όπου με κάλεσε στην εθνική ομάδα ο κύριος Ρεχάγκελ, τότε πριν το Euro, πρώτη φορά. Το έχω πει πολλές φορές ότι αυτό που μας οδήγησε στη νίκη ήταν η αυταπάρνηση και ότι σκεφτόμασταν τη χώρα μας πάνω απ’ όλα. Με τη βοήθεια του προπονητή μας που μας συσπείρωσε, βάλαμε τους εγωισμούς μας σε δεύτερη μοίρα για το καλό της ομάδας, και αυτή ήταν η επιτυχία μας».
Το επόμενο βήμα μετά το ποδόσφαιρο ήταν η συμμετοχή του στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της UEFA για επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Ήταν αυτό που τον οδήγησε και στο Beyond Goals, ένα πρόγραμμα όπου νέοι και νέες δικτυώνονται μέσω του ποδοσφαίρου και αγωνίζονται για να βελτιώσουν τη ζωή τους και την κοινότητά τους. «Στην ουσία, η ομάδα που φτιάξαμε στο Επίκεντρο είναι ένας τρόπος να κάνω κάτι ωραίο με τα παιδιά. Είναι ηλικίας από 12 έως 16 ετών. Το να τα μαζέψεις και να τα κάνεις μια ομάδα, δεν είναι εύκολο. Έχουν και αυτά τον εγωισμό τους. Και αυτό είναι το δύσκολο, να τους κάνεις να σέβονται το ένα το άλλο, να μάθουν να συνεργάζονται και να καταλάβουν ότι είμαστε μια ομάδα. Να βγουν στην κοινωνία και σε οτιδήποτε κάνουν μεγαλώνοντας και να μπορούν να λειτουργούν ομαδικά, γιατί πια δεν υπάρχει ο ένας, δεν μπορεί κανείς από μόνος του να κάνει τίποτα».
Στις πρώτες προπονήσεις, αν κάτι δυσκόλεψε τον Δημήτρη, ο οποίος μαζί με τη Θωμαή Βαρδαλή είναι οι πρεσβευτές του προγράμματος, ήταν να κάνει τα παιδιά να δεχτούν ότι και τα κορίτσια παίζουν καλό ποδόσφαιρο. Η ομάδα άλλωστε είναι μικτή και ακολουθεί τη μεθοδολογία football 3 που η φιλοσοφία της λέει ότι το να κερδίσεις μόνο δεν είναι επιτυχία. Επιτυχία είναι να κερδίσεις με σεβασμό στους αντιπάλους και ακολουθώντας τους κανόνες του fair play. «Δεν είναι πάνω από όλα το αποτέλεσμα, αλλά η χαρά του να ευχαριστιούνται το παιχνίδι και να σέβονται ο ένας τον άλλον, κάτι που για μένα είναι πολύ σημαντικό. Στην αρχή, υπήρχε ένα πρόβλημα που αγόρια και τα κορίτσια, έπαιζαν μαζί. Το γυναικείο ποδόσφαιρό όμως προωθείται παγκοσμίως και πρέπει και εμείς να το εντάξουμε στη δική μας κουλτούρα. Όχι μόνο τα παιδιά, αλλά ολόκληρη η κοινωνία».
Το προσωπικό του στοίχημα είναι η ομάδα του Επίκεντρου μέσα από το ποδόσφαιρο να βγει λίγο περισσότερο έτοιμη και προετοιμασμένη για όσα θα συναντήσουν τα παιδιά στη ζωή τους. «Ξέρω τι σημαίνει να μην μπορεί η οικογένειά σου να σε υποστηρίξει στο σχολείο ή στις σπουδές σου. Το πρόγραμμα αυτό είναι μια ευκαιρία να ανταποδώσω όσα έχω κερδίσει από το ποδόσφαιρο σε αυτά τα παιδιά και στην κοινωνία. Η μεγαλύτερή μου χαρά θα είναι αν στο μέλλον, μετά από δέκα χρόνια, δω αυτά τα παιδιά να πετυχαίνουν στη ζωή τους. Αυτός είναι ο στόχος ο δικός μου και της οικογένειάς μου!».