Είναι δυνατό να γελάμε αν δεν γελάει ολόκληρη η γειτονιά;

Ασπασία Κάκαρη - Επικεφαλής τμήματος Επικοινωνίας, Συνηγορίας & Εκστρατειών

Το ξέρετε το παραμύθι με την ποντικοπαγίδα στο σπίτι του αγρότη; Όταν την είδε το ποντικάκι έτρεξε να ζητήσει βοήθεια από τα άλλα ζώα του αχυρώνα: την κότα, το γουρούνι και το βόδι. Αλλά κανένα τους δεν ήταν πρόθυμο να βοηθήσει. Άλλωστε εκείνα δεν κινδύνευαν όπως το ποντικάκι. Όταν όμως το φίδι που πιάστηκε στην ποντικοπαγίδα δάγκωσε τη γυναίκα του αγρότη, ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει πρώτα την κότα, για να κάνει μια κοτόσουπα για την άρρωστη γυναίκα του, ύστερα το γουρούνι, για να ταΐσει τους χωριανούς που της συμπαραστάθηκαν και στο τέλος το βόδι, για να ταΐσει τον κόσμο που πήγε στην κηδεία της.

Είμαστε άραγε οι κότες, τα γουρούνια και τα βόδια της παραβολής του Σχολείου του Δάσους; Η αλήθεια είναι ότι αυτή η πανδημία μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε περισσότερο από ποτέ πόσο συνδεδεμένες είναι οι ζωές όλων μας σ’ αυτόν πλανήτη. Αν και στην αρχή μπορεί να θεωρήσαμε ότι «η παγίδα» δεν είναι απειλή για μας πάρα μόνο για τα «ποντίκια», τώρα πια ξέρουμε ότι αν δεν αντιδράσουμε, στηρίζοντας όσους απειλούνται κι αν δεν δράσουμε για το κοινό καλό, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για όλους μας.

Δυστυχώς, οι προβλέψεις των παγκόσμιων διακυβερνητικών οργανισμών για τη μετά-covid εποχή είναι πολύ δυσοίωνες και αυτοί που αναμένεται να πληγούν περισσότερο είναι όσοι ήδη βιώνουν τις συνέπειες των τεράστιων ανισοτήτων που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες: οι άνθρωποι που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, οι κοινότητες που πλήττονται από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όσοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να έρθουν αντιμέτωποι συχνά με μια εχθρική χώρα υποδοχής, τα παιδιά που εν έτει 2020 δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, οι γυναίκες που συνήθως πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα της αδικίας.

Σε αυτή τη δύσκολη για όλους συγκυρία, με την καμπάνια «Μέχρι ο κόσμος να γίνει πιο δίκαιος» θελήσαμε στην ActionAid να αναδείξουμε τα σημαντικότερα ίσως προβλήματα που διαιωνίζουν τις ανισότητες σε όλο τον κόσμο αλλά και στην ελληνική κοινωνία: τη βία κατά των γυναικών, την έλλειψη πρόσβασης στην εκπαίδευση, τη φτώχεια, την προσφυγιά και την κλιματική αλλαγή. Προβλήματα που ενώ είχαμε συνηθίσει να τα συνδέουμε με τις αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου, με τον λεγόμενο «Νότο», είναι δυστυχώς περισσότερο κοντά μας από όσο πιστεύαμε.

Μέσα στους τελευταίους μήνες, η κλιματική αλλαγή έχει απειλήσει πολλές περιοχές στην Ελλάδα και έχει κυριολεκτικά στερήσει τη ζωή από πολλές άλλες κοινότητες σε ολόκληρο τον κόσμο. Παράλληλα, σε αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, χιλιάδες ευάλωτοι άνθρωποι,  ασυνόδευτα παιδιά, έγκυες γυναίκες, άνθρωποι με αναπηρίες, ψυχικές παθήσεις, κ.α. εξακολουθούν να ζουν εγκλωβισμένοι σε υπερπλήρεις δομές φιλοξενίας στα ελληνικά νησιά ενώ περίπου 80 εκατ. άνθρωποι αναγκάστηκαν  να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και να αναζητήσουν καταφύγιο σε μια άλλη χώρα το 2019. Επίσης, κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown oι κλήσεις στη γραμμή SOS για την ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα τετραπλασιάστηκαν ενώ 137 γυναίκες κατά μέσο όρο δολοφονούνται κάθε μέρα από τον σύντροφο ή κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο σε όλο τον κόσμο. Τέλος, κατά το δεύτερο lockdown υπάρχουν οικογένειες στην Ελλάδα που δεν έχουν αρκετά laptop για να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών για τηλε-εκπαίδευση ενώ η πανδημία έχει κρατήσει εκτός τάξης για σχεδόν τέσσερις μήνες τα παιδιά των φτωχότερων χωρών και συνολικά 617 εκατ. παιδιά δε μαθαίνουν τα βασικά στο σχολείο.

Αντιμέτωποι με αυτή τη νέα κατάσταση, στην ActionAid δραστηριοποιούμαστε τόσο σε τοπικό επίπεδο, στο Κέντρο μας στον Κολωνό αλλά και σε 300 κοινότητες σε όλο τον κόσμο, μέσω της Αναδοχής, όσο και σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, ασκώντας πίεση στα κέντρα αποφάσεων για να αλλάξουν οι πρακτικές και οι πολιτικές που διαιωνίζουν τη φτώχεια και την αδικία. Δουλεύουμε μαζί με τους πιο αδύναμους κρίκους της κοινωνίας αλλά και με τις οργανώσεις και τα κινήματα που στέκονται αλληλέγγυα στο πλευρό τους. Ζητάμε από τον κόσμο να ακούσει και να σταθεί δίπλα στους περισσότερο αδικημένους. Να διεκδικήσει κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές με γνώμονα το σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Να αγωνιστεί για λιγότερο άνισες κοινωνίες, όπου όλες και όλοι, ανεξαρτήτως φύλου και καταγωγής θα μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια. Διαφορετικά, όπως λέει και το παραμυθάκι με την ποντικοπαγίδα, πώς είναι δυνατόν να γελάμε αν δεν γελάει ολόκληρη η γειτονιά.