Made in Cambodia

Άννα Μπότσογλου
Head of Brand and Content

2300 εργάτριες λιποθήμησαν το 2011 από τις πολλές ώρες εργασίας.

Η Καμπότζη είναι άλλη μια ασιατική χώρα όπου κατασκευάζονται πάμφθηνα και με άθλιες συνθήκες εργασίας ρούχα που εξάγονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ActionAid Καμπότζη ερεύνησε τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των εργατών στην Πνον Πεν, πρωτεύουσα της χώρας. Σχεδόν 300.000 εργάτες δουλεύουν σε περισσότερα από 300 εργοστάσια ρούχων για λογαριασμό ξένων εταιρειών. Το 80 με 90% αυτών είναι γυναίκες, οι περισσότερες μετανάστριες από τις φτωχές αγροτικές περιοχές.

Η φτώχεια τις οδήγησε να αφήσουν πίσω τις οικογένειές τους και να δουλεύουν ασταμάτητα ώστε να στείλουν χρήματα στα χωριά τους. Το 2011, υπήρξαν αναφορές για περισσότερες από 2300 λιποθυμίες εργαζομένων εξαιτίας των κακών συνθηκών και των πολλών ωρών εργασίας. Η νομοθεσία προβλέπει 6ήμερη εργασία, δηλαδή 48 ώρες την εβδομάδα, αλλά οι υπερωρίες είναι καθημερινές και πολλές.

Οι μισθοί τους είναι πολύ χαμηλοί, μέχρι και 61 δολάρια το μήνα, με συμβόλαια ορισμένου χρόνου και μικρής διάρκειας. Τα χρήματά τους, όμως, υπολογίζεται ότι στηρίζουν 1,7 εκ. ανθρώπους στην επαρχία.  

Επειδή παίρνουν τόσα λίγα και πρέπει να στέλνουν χρήματα στο σπίτι, ζουν σε άθλιες συνθήκες. Ζουν σε δωμάτια/ παράγκες που νοικιάζουν, τα οποία έχουν κοινές τουαλέτες για άνδρες και γυναίκες για ολόκληρα συγκροτήματα, οι οποίες συχνά δεν έχουν νερό.

"Σε ορισμένα συγκροτήματα δεν υπάρχουν ούτε κλειστά ντους κι έτσι οι γυναίκες αναγκάζονται να κάνουν μπάνιο εκτεθειμένες στην κοινή θέα και φυσικά στα σχόλια των ανδρών. Η βία κατά των γυναικών είναι υψηλή και τα σκοτεινά δρομάκια που πρέπει να διασχίσουν όταν τελειώνουν τη δουλειά τους το βράδυ είναι επικίνδυνα."

Οι εργάτες συχνά διαμαρτύρονται, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά. Η βιομηχανία στην Καμπότζη πρέπει να ανταγωνιστεί αυτή του Μπαγκλαντές, όπου οι μισθοί είναι ακόμα χαμηλότεροι και οι συνθήκες εργασίας ακόμα χειρότερες.

Οι πολυεθνικές εταιρίες δεν έχουν παρά να απειλήσουν ότι θα φύγουν και τα πράγματα παραμένουν ως έχουν. Ένας ανταγωνισμός προς τα κάτω που εξαθλιώνει τους ανθρώπους και αυξάνει τα κέρδη των εταιρειών.