Και ζήσαν αυτές καλύτερα…
«Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Κάπως έτσι τελειώνουν τα παραμύθια που διαβάζουμε στα παιδιά, αφήνοντάς μας να κλείσουμε μια ιστορία με ελπίδα και αισιοδοξία.
Και ζήσαν αυτές καλύτερα. Κάπως έτσι οραματιζόμαστε τις αληθινές ιστορίες των γυναικών στις περιοχές δράσης μας, των γυναικών σε όλο τον κόσμο. Μόνο που αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα το τέλος, αλλά σηματοδοτεί το ξεκίνημα. Μέσα από τη δράση μας και το Πρόγραμμα Αναδοχής, οι γυναίκες ξεκινούν μια νέα ζωή και γίνονται οι πρωταγωνίστριες στις πιο αισιόδοξες αληθινές ιστορίες αλλαγής.
Όπως η Hellen από την Ουγκάντα που, όταν πέθανε ο άντρας της, οι συγγενείς του της πήραν τα χωράφια και το σπίτι τους και την άφησαν στον δρόμο με τα δυο της παιδιά, επειδή ήταν γυναίκα και δεν επιτρεπόταν να έχει ιδιοκτησία. Με τη στήριξη της ActionAid, η Hellen διεκδίκησε και πήρε πίσω την ιδιοκτησία της και σήμερα καλλιεργεί τη γης της και χαμογελά πάλι. Και το πιο σπουδαίο, κινητοποιείται για να στηρίξει κι άλλες γυναίκες να διεκδικούν όσα δικαιούνται ώστε να ζήσουν κι αυτές καλύτερα. Ήδη, 30 ακόμα χήρες γυναίκες που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη με την καθοδήγηση της Hellen. Η ομάδα των γυναικών έχει ξεκινήσει και γίνεται κίνημα στην περιοχή και στηρίζει όλους τους ευάλωτους ανθρώπους της κοινότητας.
Τα όνειρα της Bishaka από το Μπανγκλαντές κόπηκαν απότομα, όταν την πάντρεψαν στην εφηβεία της. Βρέθηκε κλεισμένη στο σπίτι, νιώθοντας εγκλωβισμένη και χωρίς καμία προοπτική. Ώσπου ήρθε σε επαφή με την ActionAid, αρχικά μέσω του παιδιού της που μπήκε στο Πρόγραμμα Αναδοχής. Σήμερα, είναι επικεφαλής των δράσεων για τα δικαιώματα των γυναικών, αγωνίζεται κατά των παιδικών γάμων και συντονίζει τις δράσεις για την πρόληψη των φυσικών καταστροφών στην κοινότητά της. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της είναι, όπως μας είπε και η ίδια, η κινητικότητα και δραστηριοποίηση της ομάδας γυναικών σε όλα τα επίπεδα. Από γυναίκες κλεισμένες στα σπίτια, χωρίς λόγο σε κανένα σημαντικό ζήτημα, τώρα συναντιούνται με φορείς της κοινότητας, μιλούν για τα δικαιώματα των γυναικών και κατά της έμφυλης βίας σε αγορές και εκδηλώσεις, συνεργάζονται με άλλες οργανώσεις και συνδικάτα. Τώρα, μπορούν ξανά να ονειρεύονται ότι θα ζήσουν κι αυτές καλύτερα…
Τι γίνονταν άραγε οι ήρωες μετά από το χαρούμενο τέλος των παραμυθιών; Δεν μαθαίναμε ποτέ και με κάποιον τρόπο ελπίζαμε ότι οι περιπέτειες και οι δυσκολίες σταματούσαν εκεί. Οι ηρωίδες στις δικές μας αληθινές ιστορίες, οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο, έχουν ίσως μπροστά τους πολλές προκλήσεις ακόμα. Έχουν, όμως, και τη δύναμη, στηρίζοντας η μια την άλλη, να τις αντιμετωπίσουν. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι που μέσα από την αλληλεγγύη τους, μέσα από το Πρόγραμμα Αναδοχής, στέκονται δίπλα τους, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ζήσουν κι αυτές καλύτερα!