Γάζα: η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου. Μια στενή λωρίδα γης, λίγο μικρότερη από την Άνδρο, όπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι ζουν πολιορκημένοι, αλλά πόσο άραγε ελεύθεροι;
Τα σύνορά της εδώ και 11 χρόνια είναι κλειστά και φυλάσσονται από έναν από τους ισχυρότερους στρατούς του κόσμου, αυτόν του Ισραήλ, που μαζί με την Αίγυπτο επιβάλλουν έναν ασφυκτικό έλεγχο σε ανθρώπους και προϊόντα. Τα δύο τρίτα του πληθυσμού είναι πρόσφυγες ή εσωτερικά εκτοπισμένοι. Οικογένειες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη γη τους μετά τους πολέμους με το Ισραήλ. Η οικονομία της είναι εξαιρετικά ασθενική και εξαρτάται σε υψηλότατο βαθμό από την εξωτερική βοήθεια. Οι μηδενικές εισαγωγές και εξαγωγές αποτελούν τεράστιο τροχοπέδη για την ανάπτυξη της οικονομίας. Έτσι τα δύο τρίτα του πληθυσμού εξαρτάται από την ανθρωπιστική βοήθεια του ΟΗΕ. Με αυτά τα δεδομένα, αλλά και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι πρόκειται για μια συντηρητική κοινωνία με αυστηρές πατριαρχικές αρχές, η ActionAid ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια πρόγραμμα Αναδοχής Παιδιού στη Γάζα. Διότι εμείς εδώ στην Ελλάδα, αλλά κυρίως οι συνάδελφοί μας στην Παλαιστίνη πιστεύουμε ότι παρόλη την ασφυξία που προκαλεί ο εγκλωβισμός τόσων ανθρώπων σε ένα τόσο μικρό κομμάτι γης, οι άνθρωποι πρέπει να βρουν την ελπίδα για να διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Η Γάζα αποτελεί έναν δύσκολο συνδυασμό φτώχειας και αδικίας. Ακόμα και όταν δεν πέφτουν βόμβες από τον ουρανό, η οικονομική ασφυξία που έχει επιβάλει το Ισραήλ σημαίνει ότι η ανεργία φτάνει στο 44%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους νέους αγγίζει το 60%. Οι γυναίκες είναι διπλά αποκλεισμένες από τα κλειστά σύνορα και από την πατριαρχική κοινωνία. Σε αυτές και τους νέους εστιάζει η ActionAid, ώστε οι γυναίκες να γίνουν οικονομικά και κοινωνικά πιο ανεξάρτητες και οι νέοι να συνεχίζουν να έχουν ελπίδα για το μέλλον τους. Ταυτόχρονα, όμως, για να αντιμετωπιστούν οι άμεσες ανάγκες, δημιουργούνται προγράμματα για τη βελτίωση της ηλεκτροδότησης των σπιτιών παρέχοντας ηλιακές λάμπες ή με έκτακτες ενισχύσεις σε πετρέλαιο. Από τις 30 Μαρτίου, όταν ξεκίνησαν οι μεγάλες πορείες των Παλαιστινίων στα σύνορα της, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν σκοτώσει 228 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων 43 παιδιά και γυναίκες, δημοσιογράφους και τραυματιοφορείς και έχουν τραυματιστεί 24.362 άνθρωποι. Οι κινητοποιήσεις αυτές ξεκίνησαν όταν οι ΗΠΑ εγκαινίασαν την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ, την ημέρα της επετείου της Παλαιστινιακής Nakba, όπου 70 χρόνια πριν 700 χωριά καταστράφηκαν και 750.000 άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους. Ο ακόμη πιο αυστηρός αποκλεισμός που επιβλήθηκε, σημαίνει ότι το πετρέλαιο έγινε πιο σπάνιο και πιο ακριβό δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα για τα δημόσια νοσοκομεία, αλλά και στην παροχή ρεύματος που δεν ξεπερνά τις 4 ώρες τη μέρα, ενώ οι ώρες που τρέχει νερό από τις βρύσες είναι ελάχιστες. Επίσης, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα λήμματα και τα σκουπίδια, καθώς δεν υπάρχει ηλεκτρισμός για την επεξεργασία τους και έτσι γίνονται πηγή ασθενειών και αναπαραγωγής εντόμων.Έτσι, η ActionAid σε συνεργασία με τον τοπικό της συνεργάτη, Al Aqsa Club και την τοπική αυτοδιοίκηση διάθεσε 55.144 λίτρα βενζίνης για να μπορέσουν τα απορριμματοφόρα να μαζέψουν τα σκουπίδια, να γίνουν οι απαραίτητοι ψεκασμοί για τα έντομα και να λειτουργήσουν 6 αντλίες παροχής νερού και 2 αντλίες επεξεργασίας λημμάτων. Επιπλέον, ο δήμος της Nusierat άντλησε νερό για να το διαθέσει στους πολίτες ώστε να γεμίσουν ξανά τις στέρνες τους. Έτσι, 304.301 άνθρωποι είδαν τη ζωή τους να βελτιώνεται.
Για παράδειγμα στις γειτονιές An-Nuseirat και Al Mughragah, 50.000 άνθρωποι δεν είχαν αρκετό νερό στα σπίτια τους. Η 9μελής οικογένεια της Yusra είχε νερό μόνο για 2 ώρες, 2 με 3 φορές την εβδομάδα και προσπαθούσαν να τα βολέψουν με δεξαμενές. Αυτό προκαλούσε προβλήματα στην υγιεινή και δημιουργούσε ένα επιπλέον κόστος για το πόσιμο νερό. Όπως λέει η Yusra «δεν μου άρεσε ούτε να έχουμε μουσαφίρηδες στο σπίτι γιατί το σπίτι μου μύριζε, τα ρούχα μου δεν ήταν πλυμένα, τα πιάτα βρώμικα, μύγες παντού, ακόμα και η 2χρονη εγγονή μου δεν ήταν καθαρή. ActionAid μου άλλαξε τη ζωή και νιώθω πιο άνετα στο σπίτι μου πια και η υγεία των εγγονών μου είναι καλύτερη. Το μήνυμά μου προς την ActionAid είναι να συνεχίσουν και να διευρύνουν τη δράση τους και να διανείμουν βενζίνη και σε άλλες περιοχές. Συμμετέχω σε ομάδα γυναικών και πιστεύω ότι μαζί μπορούμε να κάνουμε τις ζωές μας καλύτερες και εύχομαι η κρίση με τον ηλεκτρισμό στη Γάζα να τελειώσει σύντομα γιατί επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής μας.»Η πραγματικότητα στη Γάζα συνεχίζει να είναι σκληρή και άδικη. Οι άνθρωποι θέλουν να μείνουν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και δεν θέλουν να νιώθουν μόνοι τους. Για το λόγο αυτό, η υποστήριξή όλων μας είναι πραγματικά πολύτιμη.