Όχι στο νέο άρθρο 336 του ποινικού κώδικα που δεν προστατεύει επαρκώς τα θύματα βιασμού

Τους τελευταίους μήνες, η ελληνική κοινωνία έγινε μάρτυρας μιας σειράς βίαιων εγκλημάτων με θύματα γυναίκες, οι οποίες αντιμετώπισαν την αδυναμία ή την αδιαφορία των αρμοδίων αρχών να παράσχουν την απαραίτητη προστασία, όταν τους ζητήθηκε.

Η πρόταση του νέου άρθρου 336 του ποινικού κώδικα που περιγράφει το έγκλημα του βιασμού προκαλεί έκπληξη, κυρίως μετά από όλα τα ειδεχθή εγκλήματα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά κι επειδή αποτελεί πισωγύρισμα τόσο ως προς την προστασία των θυμάτων όσο και προς τον ορισμό του εγκλήματος.

Με βάση τον νέο αυτό ορισμό, πολλά από αυτά τα εγκλήματα ενδέχεται να  μην ορίζονται καν ως βιασμοί και οι δράστες τους να μην τιμωρούνται ποτέ. Οι αλλαγές που επιχειρούνται  στον ορισμό μας γυρνούν πολλά χρόνια πίσω και βρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία με τα διεθνή πρότυπα που προβλέπονται, μεταξύ άλλων, στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η ψήφιση με νόμο της οποίας πανηγυρίστηκε από την κυβέρνηση ως ένα βήμα πιο κοντά στην αποτελεσματική καταπολέμηση της έμφυλης βίας.

Το προτεινόμενο άρθρο 336 συνεχίζει να ορίζει το βιασμό σε σχέση με τη βία που ασκείται, η οποία μάλιστα φαίνεται να διακρίνεται σε περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή και να τιμωρείται αντίστοιχα ως κακούργημα ή πλημμέλημα, αγνοώντας πλήρως τη συναίνεση που θα έπρεπε να αποτελεί την αποκλειστική βάση του ορισμού. 

Τη στιγμή που σύμφωνα με την αστυνομία, μόλις 200 από τους εκτιμώμενους 4.500 βιασμούς καταγγέλλονται ετησίως πολλά από τα θύματα που δε θα στραφούν ποτέ στις αρχές, καθώς δε θα νιώσουν ασφαλή να αναζητήσουν και να λάβουν την απαιτούμενη προστασία. Παράλληλα, η ατιμωρησία των δραστών φαίνεται πως θα συνεχίσει να αποτελεί σοβαρότατο ζήτημα.

Ενώνουμε τις φωνές μας με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που αντιδρούν στην πρόταση αυτή και ζητάμε την απόσυρση της προτεινόμενης διάταξης του ποινικού κώδικα και την αναδιατύπωση της ισχύουσας συμπεριλαμβάνοντας αυτή τη φορά το στοιχείο της συναίνεσης.