«Μην ξεχάσεις να γράψεις ότι έχω και διαβατήριο!»

Κάθε φορά που είναι να ταξιδέψω στην Αφρική, λίγες μέρες πριν από την αναχώρηση, ένα από τα μεγάλα μου άγχη δεν είναι μήπως συμβεί κάτι στο ταξίδι - όπως δεν παραλείπουν να μου υπενθυμίζουν οι αγαπητοί συγγενείς και φίλοι -, αλλά μήπως χάσω το διαβατήριό μου και χάσω και το ταξίδι. Είναι από τις ελάχιστες στιγμές που η απόκτηση και κατοχή διαβατηρίου, μια κατά τα άλλα απλούστατη και αυτονόητη διαδικασία, αποκτά πολύτιμη υπόσταση.

Κάθε φορά που βρίσκομαι στην Αφρική, απαλλαγμένη πλέον από όλα τα άγχη των διαδικασιών του κόσμου μου, ένα από τα πιο δυνατά σημεία του ταξιδιού είναι η γνωριμία μου με τις γυναίκες. Μπορεί να μπερδεύω πλέον τοπία, εικόνες, γεγονότα από το κάθε ταξίδι, τα πρόσωπα όμως των γυναικών είναι για κάποιο περίεργο λόγο χαραγμένα ένα-ένα μέσα μου. Η κάθε αφήγηση είναι μια ξεχωριστή ιστορία αλλαγής, μια χαραμάδα ελπίδας και πάνω από όλα, πηγή έμπνευσης και ενθάρρυνσης στις στιγμές της καθημερινότητάς μας που θεωρούμε δύσκολες και αδιέξοδες.

Διαβάστε περισσότερα στη Huffingtonpost.gr